ΚΑΡΚΙΝΟΓΟΝΟ ΝΕΡΟ ΠΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (Τεύχος 3, Άνοιξη 2000)Όλη η αλήθεια για το έγκλημα!
Το νερό του δικτύου ύδρευσης Ψαχνών και Καστέλλας είναι ακατάλληλο προς πόση και άκρως επικίνδυνο για την υγεία των δημοτών, λόγω του υπερβολικά μεγάλου ποσού νιτρικών ανιόντων (ΝΟ3) που περιέχει. Σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο νιτρικών ανιόντων είναι 45 ppm, ενώ για τα ελληνικά δεδομένα 50 ppm. Με βάση την πρόσφατη χημική ανάλυση του νερού που πίνουμε, αποδεικνύεται ότι περιέχει 67,5 ppm νιτρικών ανιόντων. Η ποσότητα αυτού του τοξικού είναι τρομακτικά μεγάλη, σε σημείο που να θεωρείται βέβαιο ότι το νερό είναι καρκινογόνο. Όταν έγινε γνωστό το πρόβλημα οι πανικοβλημένοι κάτοικοι της περιοχής άρχισαν να χρησιμοποιούν εμφιαλωμένο νερό ή να προμηθεύονται νερό από τα γύρω χωριά. Είναι, πάντως, αρκετοί κι αυτοί που συνέχισαν και συνεχίζουν να πίνουν το τοξικό νερό της βρύσης, από συνήθεια ή και από αδυναμία να αγοράζουν εμφιαλωμένο ή να τρέχουν στα χωριά με τα πλαστικά μπιτόνια...
Δεν γνωρίζει, όμως, ο κοσμάκης ότι εδώ και 7 χρόνια τα νιτρικά ανιόντα του νερού που έπινε ήταν ήδη πάνω από 60 ppm (σύμφωνα με πληροφορίες που μας έδωσε ο Δήμαρχος Μεσσαπίων, κ. Αντ. Μπαζώτης). Έτσι, έστω κι αργά, έγιναν από το Δήμο οι απαιτούμενες ενέργειες κι άρχισαν τα έργα για την προμήθεια νερού από άλλη γεώτρηση.
Ως καταλληλότερη θέση γεώτρησης, λόγω της καλής ποιότητας του υπόγειου νερού, επιλέχθηκε η «Καταβόθρα», που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα βόρεια των Ψαχνών. Βρέθηκε, όμως, αντιμέτωπος ο Δήμος Μεσσαπίων με τη Μονή Μακρυμάλλης. Η αντίδραση της Ηγουμένης - με την κάλυψη του Μητροπολιτικού Συμβουλίου - ήταν άμεση. Στη Μονή ανήκουν πολλές χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης, μεταξύ των οποίων και αυτά τα 1744 τετραγωνικά μέτρα (!) στη θέση «Καταβόθρα» όπου επρόκειτο να γίνει η γεώτρηση. Η Ιερά Μονή είδε το θέμα οικονομικά, υλιστικά δηλαδή! Γι' αυτό και πουλάει, νοικιάζει μάλλον, τα 1744 τετραγωνικά μέτρα έναντι 18.000.000 δραχμών και μάλιστα με τον όρο ότι τα χρήματα θα της προκαταβληθούν εφάπαξ για εδαφοχρησία 30 ετών και ότι με δαπάνη του Δήμου Μεσσαπίων θα κατασκευαστεί και νέο δίκτυο δικής της υδροδότησης. Το βασικό επιχείρημα της υλοφροσύνης της Μονής, των ανθρώπων δηλαδή που την εκπροσωπούν, είναι ότι επείγονται οι ανοικοδομήσεις κτιρίων της και απαιτούνται πολλά εκατομμύρια. Ήμαρτον, Κύριε!
Το θέμα έφτασε πλέον στα δικαστήρια, όπου δικαιώθηκε η Μονή, όπως θα δικαιωνόταν ο κάθε ιδιοτελής και άκαρδος ιδιώτης. Ο Δήμος, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις οικονομικές απαιτήσεις της Μονής, κατέφυγε στη λύση της απαλλοτρίωσης, μια λύση χρονοβόρα όμως. Εντωμεταξύ, με εσπευσμένες ενέργειες, κατασκευάστηκε το νέο δίκτυο υδροδότησης. Αλλά, αφού η Μονή δικαιώθηκε (!), λήφθηκαν ασφαλιστικά μέτρα υπέρ της. Χιλιάδες λοιπόν, άνθρωποι συνεχίζουν να πίνουν δηλητηριασμένο νερό στα Ψαχνά και την Καστέλλα. Η αγία Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Θεοτόκου Μακρυμάλλης συνεχίζει να προσεύχεται στο Θεό...
Ακούστε: «Το Μοναστήρι μας... εδώ και 600 χρόνια σκέπεται και φυλάσσεται από το Χέρι της Φοβεράς προστασίας της Κυρίας Θεοτόκου και ευχόμεθα διακαώς να μην αντιληφθούν οι πολέμιοι της Μονής Της πόσο σκληρό είναι το 'προς κέντρα λακτίζειν'».
Ήμαρτον, Κύριε! Αυτές οι απειλές προς τους πιστούς δημοσιεύθηκαν σε ευβοϊκή εφημερίδα (Πανευβοϊκόν Βήμα, 27-1-2000) σε ολοσέλιδη επιστολή υπό τον τίτλο «Όλη η αλήθεια για το νερό της Μονής Μακρυμάλλης», που υπογράφεται, «μετά τιμής», από την Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακρυμάλλης Ψαχνών Ευβοίας!
Και κάτι ακόμα, κάτι που ίσως για κάποιους «αγίους» να μην σημαίνει και πάλι τίποτα. Είπαμε ότι, αν τα νιτρικά ανιόντα του νερού ξεπερνούν τα 45 ή 50 ppm, τότε το νερό είναι ακατάλληλο προς πόση. Παρ' όλα αυτά, τα παιδιά στα σχολεία των Ψαχνών και της Καστέλλας πίνουν νερό με 67,5 ppm. Αλλά και το ανώτατο όριο ασφάλειας σε περιεκτικότητα NO3 είναι κι αυτό σχετικό και απατηλό. Ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ότι το όριο κυμαίνεται ανάλογα με την ηλικία. Η αλήθεια είναι ότι για τις νεαρές ηλικίες, για τα παιδιά του σχολείου, το πόσιμο νερό κρίνεται επικίνδυνο όταν τα NO3 που περιέχει ξεπερνούν τα μόλις 20 ppm. Έγκλημα!
(Δημ. Μπαρσάκης)
ΕΛΕΟΣ, ΗΓΟΥΜΕΝΗ! (Τεύχος 3, Άνοιξη 2000)
Οταν κάποιος επιλέγει τη ζωή του μοναχού, σημαίνει ότι τουλάχιστον έχει συνειδητοποιήσει την προσωρινότητα της επίγειας ζωής κι ότι η μόνη του αληθινή περιουσία είναι η ελπίδα του προς το Θεό. Φαίνεται, όμως, πως για πολλούς μοναχούς και μοναχές δεν ισχύουν αυτά. Αλλους στόχους θέτουν στη ζωή τους, πέφτοντας από τη μια αντίφαση στην άλλη. Μας λένε λόγια για αγάπη, αλλά οι πράξεις τους δεν μας επιτρέπουν να τους εμπιστευόμαστε! Μας πονάει η υποκρισία τους, που μας σβήνει την πίστη και γκρεμίζει από μέσα μας κάθε ιερό.
Πόσο ουτοπικό ακούγεται αυτό που είχε πει ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος κατά την ενθρόνισή του: «Υπάρχει ένας χώρος που δε θα σας προδώσει ποτέ. Είναι ο χώρος της Εκκλησίας. Ελάτε να βρείτε την αληθινή δικαιοσύνη και την αλήθεια...!».
Ποια δικαιοσύνη; Αφού ένα μοναστήρι στερεί από τον κόσμο το βασικότερο αγαθό, το κοινό αγαθό, το νερό! Γεμίζουμε καρκίνο, αλλά καρφί δεν της καίγεται της Ηγουμένης Μαριάμ. Αυτή λεφτά θέλει!
Ποια αγάπη μας πουλάτε; Δεν ντρέπεστε να μιλάτε για ταπείνωση ή για ευσπλαχνία; Νομίζετε πως ο δρόμος που ακολουθείτε οδηγεί στο Θεό; Νομίζετε; Και επαίρεστε και αυτοδιαφημίζεστε (με επιστολή σας στις εφημερίδες) ότι έχετε, ως Μοναστήρι, προσφέρει πολλά στον κόσμο. Βοηθήστε και τώρα τον κόσμο, σώστε τον από τον καρκίνο. Μπορείτε! Αλλά μη ζητάτε "ακριβά" ανταλλάγματα, μη ζητάτε λεφτά. Ας ζητούσατε πίστη, ας δίνατε το καλό παράδειγμα.
Είναι τραγικό ότι πιο πολύ κινδυνεύουμε εμείς τα παιδιά από το δηλητηριασμένο νερό που πίνουμε. Είναι τραγικό το πόσο τυφλοί είστε. Επιτέλους, λυπήσου εμάς τα παιδιά, Ηγουμένη! Και σκέψου ότι το υπόγειο νερό δεν είναι ιδιοκτησία σου. Δεν έχεις δικαίωμα να το σφετερίζεσαι και να το πουλάς. Το νερό είναι άγιο δώρο του Θεού μας στον κάθε άνθρωπο και στο κάθε ζωάκι και φυτό. Μπορείς εσύ να ξεδιψάς με καθαρό νερό, όταν ξέρεις ότι τόσοι άνθρωποι, τόσα παιδιά στα σχολεία, πίνουν δηλητηριασμένο νερό, νερό καρκινόγο; Μπορείς και το αντέχεις; Αντέχεις να μετράς την ευλογία του Θεού με λεφτά και να τρέχεις στα δικαστήρια για να μην επιτρέψεις στους ανθρώπους να πίνουν καθαρό κι αμόλυντο νερό; Τόση απληστία, Ηγουμένη του Μοναστηριού;
Η δικαίωση της Μονής στα δικαστήρια, με τη λήψη ασφαλιστικών - απαγορευτικών - μέτρων κατά της γεώτρησης και της άντλησης νερού από εκείνο το 1,5 στρέμμα (που δεν ξέρουμε γιατί και πώς της ανήκει), είναι καταδίκη. Καταδίκη της πνευματικότητας, καταδίκη της αγάπης και της αλήθειας, καταδίκη του Λόγου του Θεού. Συγχαρητήρια!
(Κερασία Πασσαλή)
ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΗΝΥΣΗ! - ΕΓΡΑΨΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟ 3ο ΤΕΥΧΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΡΗΣΙΑΣ (Τεύχος 5, Άνοιξη 2001)Το Σάββατο 13 Μαΐου 2000, η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» βράβευσε την «Παρρησία» σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, όπου παρόντες ήταν οι Υπουργοί κ. Δημ. Ρέππας, κ. Πέτρος Ευθυμίου, κ. Τηλ. Χυτήρης, ο Αντιδήμαρχος Αθηναίων κ. Απέργης, δημοσιογράφοι της εφημερίδας, ο συγγραφέας-δημοσιογράφος Δημ. Παπαχρήστος κ.ά.
Το «Βραβείο Καλύτερου Ρεπορτάζ» στην «Παρρησία» εκλήθη -τιμής ένεκεν- να απονείμει ο Δήμαρχος Μεσσαπίων κ. Αντ. Μπαζώτης και το παρέλαβαν οι μαθήτριες Κερασία Πασσαλή (συντάκτρια του β' μέρους του δίπτυχου άρθρου «Καρκινογόνο νερό πίνουν τα παιδιά - Έλεος ηγουμένη!») και Βάσια Καλαβρή (Πρόεδρος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού).
Ο Υπουργός Παιδείας, κ. Πέτρος Ευθυμίου, απευθύνοντας χαιρετισμό, χαρακτήρισε «τρομερό το ρεπορτάζ» για το καρκινογόνο νερό των Ψαχνών και συνεχάρη την «Παρρησία», υπογραμμίζοντας ότι κατ' αυτόν τον τρόπο πρέπει να δρουν οι μαθητές, χρησιμοποιώντας τις γνώσεις του σχολείου ως εργαλείο κοινωνικής παρέμβασης.
Στην Τελετή Βράβευσης το περιοδικό μας εκπροσωπήθηκε από το Συντονιστή καθηγητή κ. Δημ. Μπαρσάκη και τις μαθήτριες: Β. Καλαβρή, Κ. Πασσαλή, Κ. Παπαναστασίου, Χ. Καλαβρή, Κ. Καναρά, Χ. Ντούμα και Σ. Κεραμιδά.
Τη Δευτέρα 15 Μαΐου 2000, η Οσιωτάτη Μαριάμ (κατά κόσμον Μαριάννα Σκορδά), ηγουμένη της Μονής Μακρυμάλλης, έσπευσε να μηνύσει το Συντονιστή της έκδοσης της «Παρρησίας», κ. Δημ. Μπαρσάκη, για «διασπορά ψευδών ειδήσεων και συκοφαντική δυσφήμιση δια του τύπου». Εθίγη η αγία ηγουμένη από το ρεπορτάζ για το ακατάλληλο νερό που πίνουμε 10.000 άνθρωποι στα Ψαχνά και την Καστέλλα, εθίγη γιατί υποστηρίξαμε ευθέως ότι το ζήτημα είναι πρωτίστως ηθικό και φέρει τεράστια ευθύνη η ίδια, ως άνθρωπος και, κυρίως, ως ηγουμένη μιας χριστιανικής Μονής, όταν επιμένει να το αντιμετωπίζει λογιστικά και νομικίστικα. Κατ' ουσίαν, με τη μήνυσή της, θέλησε να πλήξει το δικαίωμά μας να έχουμε άποψη, θέλησε να πλήξει την ελευθερία του τύπου, αλλά τα επιχειρήματά της είναι επιεικώς ευτράπελα έως άθλια, όσο κι αν πάσχισε η μάρτυράς της κ. Φωτεινή Μπούρα, με όπλο την εμπάθεια και το φανατισμό της, να «σκηνοθετήσει» καταστάσεις, από τις αρχές Μαρτίου ήδη!
Χάρη σ' αυτή τη μήνυση, η τοπική κοινωνία προβληματίστηκε πλέον λίγο βαθύτερα. Έγιναν και σημαντικές αποκαλύψεις μέσω του τύπου. Αξιοσημείωτο μάλιστα είναι ότι ο Μητροπολίτης αναγκάσθηκε επανειλημμένα να υπενθυμίσει με επιστολή του στην ηγουμένη το χρέος της. Είναι, επίσης, γνωστό ότι η Μητρόπολη Χαλκίδας δεν έδωσε ποτέ την έγκρισή της, ως Προϊσταμένη αρχή, για την υποβολή της μήνυσης.
ΑΒΑΣΙΜΗ ΜΗΝΥΣΗ, ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΕΦΕΣΗ (Τεύχος 7, Άνοιξη 2002)Είναι άγνωστος ο αριθμός των μηνύσεων που έχει καταθέσει η ηγουμένη της Μονής Μακρυμάλλης εναντίον κατοίκων των γειτονικών χωριών, για «παράνομη ξύλευση» του δάσους της. Όμως, συγκλονιστικά στοιχεία για την τακτική της έχουν δημοσιευθεί σε καλή «ΕΥΒΟΪΚΗ» εφημερίδα, με επώνυμες καταγγελίες! Δουλειά άλλων να ελέγξουν τα στοιχεία...
Ως γνωστόν, είχε υποβάλει μήνυση και εναντίον του συντονιστή καθηγητή του περιοδικού μας, η οποία απορρίφθηκε προανακριτικά και δεν εκδικάσθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο. Η κατηγορία ήταν «διασπορά ψευδών ειδήσεων και συκοφαντική δυσφήμιση δια του τύπου» και αφορούσε δημοσίευμα της «Παρρησίας» (τ. 3, Άνοιξη 2000), σχετικά με τη διαμάχη για το νερό της «Καταβόθρας» και τη στάση της ηγουμένης Μαριάμ.
Το «Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Χαλκίδας» αποφάνθηκε πέρσι ότι δεν υπήρξε καμιά αξιόποινη πράξη και δεν υπήρχε λόγος δικαστικής δίωξης. Αλλά η ηγουμένη Μαριάμ δεν έχασε και πάλι καιρό και άσκησε έφεση εναντίον του απαλλακτικού βουλεύματος.
Έτσι, χρειάστηκε να ασχοληθεί και το Εφετείο με το θέμα, για να εκδοθεί από την ανώτερη δικαστική αρχή και νέο απαλλακτικό βούλευμα για τον κ. Μπαρσάκη, κηρύσσοντας την έφεση απαράδεκτη.
ΕΦΗΜ. "ΤΑ ΝΕΑ": Οι μαθητές αγωνίστηκαν με παρρησία και ξεδίψασαν 15.000 ανθρώπους.
.jpg)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΦΗΜ. "ΤΑ ΝΕΑ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου