Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΝΕΑ ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΗΣ "ΠΑΡΡΗΣΙΑΣ"

Το 14ο τεύχος του περιοδικού μας κέρδισε το Βραβείο καλύτερου ρεπορτάζ στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μαθητικών Εφημερίδων/Περιοδικών 2008, που διοργάνωσε η εφημερίδα "Τα Νέα".

Το Βραβείο αφορούσε συγκεκριμένα στο ρεπορτάζ "Πάμε λαϊκή", για το οποίο συνεργάστηκαν οι μαθήτριες (από αριστερά στη φωτό, με μια ιχθυοπώλη της λαϊκής): Ειρηάννα Μπίρμπα, Ιωάννα Κουλιάκη, Παναγιώτα Βογιατζή και Ήρα Πατρίκα.
Να σημειωθεί ότι η "Παρρησία" είναι το μοναδικό περιοδικό πανελλαδικά που βραβεύεται για δεύτερη φορά στον εν λόγω διαγωνισμό - η πρώτη φορά ήταν το 2000, για το ρεπορτάζ "Καρκινογόνο νερό πίνουν τα παιδιά - Έλεος ηγουμένη της Μονής Μακρυμάλλης!".

Η Τελετή της βράβευσης πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα της Ε.Σ.Η.Ε.Α., το Σάββατο 10 Μαϊου 2008. Το Βραβείο παρέλαβαν από τον Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, κ. Νίκο Αθανασάκη, οι μαθήτριες Παναγιώτα Βογιατζή, Ήρα Πατρίκα και Ειρηάννα Μπίρμπα. Δυστυχώς, η Ιωάννα Κουλιάκη δεν μπόρεσε να παραβρεθεί, λόγω εξετάσεων πτυχίου στα αγγλικά.

Η Ήρα, εκ μέρους όλων των παιδιών του περιοδικού και του συντονιστή καθηγητή, ευχαρίστησε την εφημερίδα "Τα Νέα" για τη νέα βράβευση.

Στη φωτό, οι τρεις μαθήτριες και αριστερά ο συντονιστής της εκδήλωσης, κ. Χρ. Καραμπάτσος.

Ο διευθυντής των "Νέων" κ. Παντελής Καψής με παιδιά του περιοδικού μας και την "Παρρησία" ανά χείρας, για την οποία δήλωσε έκπληκτος: Μα αυτό είναι επαγγελματικό περιοδικό!

Στη φωτό, από αριστερά: Γιάννης Ρουσόδημος, Ήρα Πατρίκα (πίσω του), Παναγιώτα Βογιατζή, Παντελής Καψής, Αγγελική Μαλάγα, Δημήτρης Μπαρσάκης, Ειρηάννα Μπίρμπα (μόλις διακρίνεται), Βασίλης Γκουζίνης, Αγγελική Ματράκα και Παναγιώτα Πριόνα.

Με το σκιτσογράφο των "Νέων" Κώστα Μητρόπουλο στο μπαρ της Ε.Σ.Η.Ε.Α., λίγο πριν την έναρξη της τελετής.

Με τη βουλευτή Μαρία Δαμανάκη, από αριστερά οι: Ειρηάννα Μπίρμπα, Παναγιώτα Πριόνα, Ήρα Πατρίκα, Αγγελική Μαλάγα και Βασίλης Γκουζίνης.

Μπροστά από το ταμπλό με το βραβευμένο τεύχος της "Παρρησίας", ο συντονιστής καθηγητής Δημήτρης Μπαρσάκης και οι μαθητές: Αγγελική Ματράκα, Κώστας Μπίρμπας, Γιάννης Ρουσόδημος, Βασίλης Γκουζίνης, Λίνα Ταυρή και Μαρία Δημητρίου.

Παιδιά της "Παρρησίας" με το συντονιστή καθηγητή στις θέσεις του πάνελ της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Ήταν μια... συμβολική κατάληψη.

Από την προηγούμενη ημέρα της Τελετής, οι τρεις μαθήτριες που συνεργάστηκαν στη σύνταξη του βραβευμένου ρεπορτάζ και ο συντονιστής καθηγητής φιλοξενήθηκαν από τα "Νέα" σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας και ξεναγήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής. Στη φωτό, ο Δημήτρης Μπαρσάκης, η Ήρα Πατρίκα και η Ειρηάννα Μπίρμπα με φόντο το Πανεπιστήμιο Αθηνών.
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!

Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Η ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΤΟ ΛΕΕΙ...

...κι εσύ το γράφεις!
Τι λέει η παροιμία; Αν δεν βολεύει να το γράψεις στα κουτάκια, γράψτο σε... comment.
(Παρρησία - Κάτι Άλλο, τεύχος 13, Νοέμβριος 2006)

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!

- Για ποια αντίσταση μιλάμε;
(Παρρησία, τεύχος 14, Μάιος 2007)

ΚΟΠΡΑΝΑ ΜΕ ΠΑΡΑΣΗΜΟ!

Ο Αμερικανός στρατηγός Τζέημς Μάτις δήλωσε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι... "έχει πλάκα να σκοτώνεις"! Η δήλωση του περιττώματος έγινε στις 6 Φεβρουαρίου 2005, σε τελετή απόδοσης τιμής προς το "πρόσωπό" του από τις αμερικανικές αρχές για την ηρωική φονική του δράση στο Ιράκ!


(Παρρησία - Κάτι Άλλο, τεύχος 13, Νοέμβριος 2006)

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΗΣ "ΝΕΑΣ ΓΛΩΣΣΑΣ"

Γράφουν (με τη συνδρομή του συντονιστή καθηγητή): Βασίλης Γκουζίνης, Ήρα Πατρίκα, Παναγιώτα Πριόνα, Μάρα Αγγελάτου

Το εξώφυλλο, πάντως, προϊδεάζει για τη "σαλάτα" του περιεχομένου

Ο θόρυβος που γίνεται τελευταία γύρω από τα νέα σχολικά βιβλία αφορά κατά κύριο λόγο στα βιβλία της Ιστορίας και ιδιαίτερα της Στ΄ τάξης του Δημοτικού, όπου επισημαίνονται ορισμένες άστοχες διατυπώσεις ή ανακρίβειες. Όμως, πολλά προβλήματα υπάρχουν και σε άλλα νέα βιβλία, όπως της Νεοελληνικής Γλώσσας του Γυμνασίου, που μάλλον, λόγω της φύσης του αντικειμένου, δεν γίνονται τόσο εύκολα αντιληπτά όσο αυτά της Ιστορίας.
.
ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ, ΓΛΩΣΣΙΤΣΑ ΜΑΣ, ΤΙ ΣΟΥ 'ΜΕΛΛΕ ΝΑ... ΠΑΘΟΥΜΕ!
.
Φαίνεται πως τα νέα βιβλία της Νεοελληνικής Γλώσσας του Γυμνασίου έχουν γραφτεί έτσι ώστε να είναι, πρώτα απ' όλα, δύσχρηστα. Αυτό έχει να κάνει με τη δομή των Ενοτήτων, όπου αραδιάζονται αρχικά τέσσερα εισαγωγικά κείμενα κι άλλα τόσα ή και περισσότερα σε άλλα σημεία της κάθε ενότητας. Παράλληλα, αραδιάζονται πάμπολλες υποενότητες με ένα σωρό «κουτάκια» και τίτλους που επαναλαμβάνονται, αναλόγως, δυο και τρεις φορές σε κάθε ενότητα: «Ακούω και μιλώ», «Οι πρώτες μου γνώσεις για», «Μαθαίνω ότι», «Συμπεραίνω ότι», «Μαθαίνω για», «Διαπιστώνω ότι», «Διαβάζω και γράφω», «Ας θυμηθούμε τι μάθαμε». Και οι ερωτήσεις κατανόησης και ασκήσεις διάσπαρτες κατά τον ίδιο τρόπο. Οι παραπάνω τίτλοι επαναλαμβάνονται δύο, τρεις ή και τέσσερις φορές ο καθένας μέσα στην ίδια ενότητα και η σύγχυση που προκαλείται είναι άνευ προηγουμένου.
.
Κάτι άλλο που μας ταλαιπωρεί αφάνταστα είναι και τα αναγκαία «πισωγυρίσματα» στα εισαγωγικά κείμενα, πάρα πολλές φορές, σε κάθε ενότητα, για χάρη και της θεωρίας και των ασκήσεων, που δεν έχουν καμιά σειρά και συνέχεια.
.
Όμως, δεν είναι μικρότερη και η άσκοπη ταλαιπωρία από τις ασκήσεις που συστηματικά προηγούνται της θεωρίας και αυτό που ελέγχουν είναι το τι ξέραμε πριν διδαχθούμε το μάθημα και όχι τι διδαχθήκαμε, διαβάσαμε και μάθαμε. Φυσικά κι ο καθηγητής, για να κάνει σωστά το έργο του, είναι αναγκασμένος να ψάχνει συνέχεια τρόπους να βάζει κάποια τάξη στα πράγματα.
.
Αλλά και η διατύπωση είναι συχνά ασαφής ή και εξεζητημένη. Ειδικά, οι ερωτήσεις θα έπρεπε να διατυπώνονται με ακρίβεια, ώστε να μη χρειάζεται να κάνουμε υποθέσεις για το τι συγκεκριμένα ζητούν. Κάποιες, μάλιστα, από τις ερωτήσεις ή τις διαθεματικές εργασίες είναι τόσο υπερβολικές, που είναι αδύνατο να ασχοληθούμε, γιατί οι αντικειμενικές συνθήκες δεν το επιτρέπουν, όπως ο χρόνος, ο τόπος, η εκπαιδευτική υποδομή κλπ.
.
Σε πολλά θέματα θεωρίας λείπουν οι απαραίτητες διευκρινίσεις, που θα τα έκαναν πιο κατανοητά, ώστε να μην είμαστε αναγκασμένοι να καταφεύγουμε σε άλλα μέσα, «λυσάρια» δηλαδή. Μα δεν είναι ίσως τυχαίο ότι τη συγγραφή αυτών των βιβλίων ανέλαβαν οι εκδόσεις «Μεταίχμιο», που αναφέρονται στην προμετωπίδα ως «ανάδοχος συγγραφής». Γνωστό, βεβαίως, είναι ότι οι ίδιες εκδόσεις έχουν κυκλοφορήσει και τα αντίστοιχα «λυσάρια». Έχει αξιοσημείωτο ενδιαφέρον μάλιστα η πληροφορία ότι τα «λυσάρια» κυκλοφόρησαν πριν ακόμη κυκλοφορήσουν τα σχολικά βιβλία.
.
Στα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσουμε και κάποιες ειδικότερες παρατηρήσεις, που αφορούν σε αδικαιολόγητους «νεωτερισμούς», ορολογίες και λάθη (τυπογραφικά και μη). Συγκεκριμένα, στο βιβλίο της Α' τάξης (σελ. 86) διαβάζουμε: «Χωρίστε τα ρήματα του αποσπάσματος σε δύο ομάδες. Στην πρώτη κατατάξτε τα ρήματα που στο α' πρόσωπο του ενεστώτα τελειώνουν σε -ώ και στη δεύτερη εκείνα που τελειώνουν σε -ώ» (!). Στο βιβλίο της Β' τάξης (σελ. 82) μαθαίνουμε ότι οι λέξεις «ξυλουργοί, χαλκουργοί, ελεφαντουργοί» είναι «Λέξεις σύνθετες με β' συνθετικό το -ουργός». Βέβαια, λέξη «ουργός» δεν υπάρχει, αλλά υπάρχει η λέξη «έργο(ν)», με θέμα «έργ-», που είναι το β' συνθετικό των παραπάνω σύνθετων λέξεων.
.
Ας δούμε και την πολύ «κατατοπιστική» ορολογία για τα μέρη της πρότασης, που ίσως για λόγους «πρωτοτυπίας» (;) μετονομάζονται από «μέρη» σε «φράσεις». Διαβάζουμε, λοιπόν, στη σελίδα 63 του βιβλίου της Α΄ τάξης: «Κάθε πρόταση αποτελείται από δύο βασικά μέρη. Στο ένα μέρος κεντρική λέξη είναι το ουσιαστικό, ενώ στο άλλο μέρος το ρήμα. Το ένα μέρος, λοιπόν, θα το αναφέρουμε από εδώ κι εμπρός ως ονοματική φράση, ενώ το άλλο ως ρηματική φράση». Στην επόμενη σελίδα (64), στο «κουτάκι» με τίτλο «Διαπιστώνω ότι», διαβάζουμε: «Μια ονοματική φράση μπορεί να είναι μέρος μιας ρηματικής φράσης». Ο καθένας καταλαβαίνει τη σύγχυση, εκτός ίσως από τους συγγραφείς του βιβλίου, που δεν είχαν κανένα λόγο να την προκαλέσουν, και αναρωτιόμαστε γιατί να κάνουν τα εύκολα δύσκολα.
.
Επίσης, στη σελίδα 70 του βιβλίου της Α΄ τάξης χρησιμοποιούνται οι όροι «δικατάληκτα» και «τρικατάληκτα» ουσιαστικά, με αποτέλεσμα να δημιουργείται και πάλι σύγχυση. Γιατί οι όροι αυτοί ισχύουν για τα επίθετα και δηλώνουν αυτά που έχουν την ίδια κατάληξη στο αρσενικό και θηλυκό γένος (δικατάληκτα) ή αυτά που έχουν διαφορετική κατάληξη σε κάθε γένος (τρικατάληκτα). Όμως, τώρα, χρησιμοποιούνται οι ίδιοι και πάλι όροι για να δηλωθούν οι διαφορετικές καταλήξεις, όχι σε σχέση με τα γένη των επιθέτων, αλλά σε σχέση με τις πτώσεις των ουσιαστικών, που φυσικά δεν έχουν τρία γένη, μα ένα και σπανιότατα δύο.
.
Και τι να πούμε για την αισθητική και την εικονογράφηση των σελίδων αυτού του βιβλίου! Η προσοχή διασπάται από τα τόσα «κουτάκια», τα παιχνιδιάρικα χρωματιστά σημαδάκια, τα τόσα ακατάστατα σκιτσάκια ή, μάλλον, «καραγκιοζάκια», που μας πάνε πίσω στα πρώτα χρόνια του δημοτικού σχολείου. Ίσως η πρόθεση του «αναδόχου συγγραφής» ήταν να παρουσιάσει ένα «ανέξοδο» βιβλίο χαριτωμένο και ελκυστικό, μα στην πραγματικότητα μόνο «κιτς» μπορεί να χαρακτηριστεί κι αυτό που κυρίως μας προκαλεί είναι ζαλάδα και απώθηση.
.
Η προχειρότητα των βιβλίων είναι ολοφάνερη, και μια σαλάτα, όσο φανταχτερή κι αν την κάνουμε, παραμένει σαλάτα. Εκτός αυτού, όλα τα «τεχνάσματα» εντυπωσιασμού αποβαίνουν σε βάρος της ουσίας, της ίδιας της γλώσσας, προωθώντας εμμέσως και πρότυπα του... american dream. Τούτο, όμως, θέλει πολλή ανάλυση και δεν είναι του παρόντος. Προς το παρόν, απευθύνουμε έκκληση στους αρμοδίους του Υπουργείου να αντιμετωπίσουν με τη μέγιστη σοβαρότητα το θέμα της συγγραφής των βιβλίων της Γλώσσας. Γιατί και η γλώσσα είναι ιστορία και, μάλιστα, πολύ μεγάλη Ιστορία! Δεν συμφωνείτε;





(Παρρησία, τεύχος 14, Μάιος 2007)

Η ΠΑΡΡΗΣΙΑ... ΣΑΣ

Είπαμε να σκαρώσουμε ένα περιοδικό μαχητικό, γραμμένο με υπευθυνότητα και μεράκι και, πάνω απ' όλα, με θάρρος και ειλικρίνεια. Το βαφτίσαμε
"Παρρησία" δεδομένου ότι αυτή η σπανίως χρησιμοποιούμενη λέξη σημαίνει τη θαρραλέα και ειλικρινή έκφραση της άποψης και της σκέψης μας γενικότερα. Σημαίνει, δηλαδή, να λες - και να γράφεις - τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς να φοβάσαι κανέναν ούτε να αποκρύπτεις τίποτα. Είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε κι εμείς να κάνουμε με τούτη τη δραστηριότητα.

Το περιοδικό εκδίδεται από παιδιά του Γυμνασίου Ψαχνών υπό το συντονισμό του φιλόλογου Δημήτρη Μπαρσάκη και τα θέματά του αφορούν στο φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον και σε κάθε τομέα πολιτισμού, σε τοπικό επίπεδο κατά κύριο λόγο, χωρίς όμως αυτό να απο­κλείει και την προσέγγιση θεμάτων ευρύτερου γεωγραφικού ενδιαφέροντος.
Μέσω της Παρρησίας μας, θα αντισταθούμε στη νοσογόνο κοινωνική ανευθυνότητα και την ολέθρια ιδιοτέλεια, φαινόμενα που, συν τοις άλλοις, ωθούν στην υποκρισία και την ένοχη σιωπή. Πάντως, πρόθεσή μας δεν είναι μόνο να ξεσκε­πάζουμε και να καυτηριάζουμε τα «κακώς κείμενα». Πρόθεσή μας, επίσης, είναι να προ­βάλλουμε και τα όσα θετικά συμβαίνουν γύρω μας, παραθέτοντας, σε κάθε περίπτωση, και τις δικές μας θέσεις και προτάσεις.

Μια άλλη ιδιαιτερότητα της «Παρρησίας» είναι ότι συνιστά ένα έντυπο δράσης, που στηρίζεται στο βίωμα και την πράξη, στην άμεση επαφή με τα πράγματα, στην επιτόπια έρευνα και την «ιδίοις όμμασι» μαρτυρία. Είναι προφανές ότι το αναληφθέν έργο έχει μεγάλες δυσκολίες, μα είναι μεγάλη κι η θέληση μας και η πίστη μας στην αξία αυτού του έργου.

Σας θέλουμε συμμάχους και συνεργάτες στην «Παρρησία». Επικοινωνήστε μαζί μας και στείλτε μας απόψεις σας, πληροφορίες, σχόλια, ιδέες, παρατηρήσεις κλπ., στην ταχυδρομική διεύθυνση: Γυμνάσιο Ψαχνών, 34400 Ψαχνά Εύβοιας (τηλ. 22280-22518 & 23442) και στο e-mail: dimbarsak@gmail.com.
Η Παρρησία είναι… δική σας!
(Η συντακτική ομάδα και ο συντονιστής καθηγητής, Μάρτιος 1999)

Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 2008

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ... ΜΕΛΛΟΝ

Το 1ο τεύχος της "Παρρησίας" εκδόθηκε την Άνοιξη του 1999 και από τότε έχουν κυκλοφορήσει 14 τεύχη. Η συντακτική ομάδα κάθε χρόνο ανανεώνεται, μερικώς τουλάχιστον, κι έχουν συνολικά ως σήμερα συμμετάσχει στην έκδοση περισσότεροι από 250 μαθητές και των τριών τάξεων του Γυμνασίου Ψαχνών.
.
Η πορεία του περιοδικού υπήρξε εντυπωσιακή και αρκετά μάλιστα από τα θέματά του προβλήθηκαν ή και αναδημοσιεύθηκαν αυτούσια, όχι μόνο από τοπικά, αλλά και μεγάλα αθηναϊκά Μ.Μ.Ε. Δεν είναι, βέβαια, τυχαίο ότι η "Παρρησία" είναι το μοναδικό μαθητικό περιοδικό που έχει δύο φορές κερδίσει το Βραβείο καλύτερου ρεπορτάζ στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Μαθητικών Περιοδικών της εφημερίδας "Τα Νέα".
.
Εκτός, πάντως, των διακρίσεων και του αμιγώς δημοσιογραφικού της έργου, η ¨Παρρησία" συνέβαλε ουσιαστικά και στην επίλυση του προβλήματος υδροδότησης των Ψαχνών, παρεμβαίνοντας δυναμικά στη χρονίζουσα και αδιέξοδη διαμάχη μεταξύ Δήμου Μεσσαπίων και Μονής Μακρυμάλλης. Ίσως, μάλιστα, δεν έχει επαρκώς εκτιμηθεί, σε τοπικό έστω επίπεδο, η προσφορά της ως προς το μέγα τούτο ζήτημα, για το οποίο η εφημερίδα "Τα Νέα" αφιέρωσε ένα δισέλιδο (16 - 5 - 2000), υπό τον εύγλωττο τίτλο "Οι μαθητές αγωνίστηκαν με παρρησία και ξεδίψασαν 15.000 ανθρώπους", με την επεξήγηση, ως υπότιτλο, ότι "Το ρεπορτάζ των παιδιών έφερε αποτέλεσμα!". Να σημειωθεί δε ότι η καταλυτική παρέμβαση της "Παρρησίας" αντιμετωπίστηκε από την τότε ηγουμένη (Μαριάμ) της Μονής Μακρυμάλλης - καθαιρέθηκε το 2007 - με υποβολή μήνυσης, για διαπορά ψευδών ειδήσεων και συκοφαντική δυσφήμηση διά του τύπου, εναντίον του συντονιστή καθηγητή. Η υπόθεση, πάντως, δεν έφτασε ποτέ στο ακροατήριο, διότι μεσολάβησε αθωωτικό Βούλευμα του Συμβουλίου πλημμελειοδικών.
.
Επιπλέον, κατά την εξαετία από το 1999 έως το 2004, η "Παρρησία" διοργάνωσε τους ετήσιους Πανευβοϊκούς Μαθητικούς Αγώνες Ποίησης, οι οποίοι αναγνωρίστηκαν από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση ως κορυφαίος πολιτιστικός θεσμός της Εύβοιας.
.
Από το 2007, ωστόσο, διακόψαμε την έκδοση του περιοδικού, λόγω του δυσβάσταχτου οικονομικού βάρους, αλλά όχι βέβαια και τις δραστηριότητές μας. Τα ρεπορτάζ μας συνεχίζονται και, κατόπιν συμφωνίας με την εφημερίδα Ευβοϊκή Γνώμη, τα δημοσιεύουμε, από πέρσι ήδη, στις φιλόξενες σελίδες της. Και τώρα ξεκινάμε παράλληλα την ηλεκτρονική έκδοση, η οποία, όπως είναι φυσικό, προβλέπεται να έχει πολύ μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα από την έντυπη.
.
Καλώς βρεθήκαμε, λοιπόν, και να είστε βέβαιοι πως σας επιφυλάσσουμε πολλές εκπλήξεις, μέσα από ουσιώδη, αποκαλυπτικά και, εκ πεποιθήσεως, πάντα μαχητικά ρεπορτάζ και άρθρα.