Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΚΔΟΣΗΣ ΤΗΣ "ΠΑΡΡΗΣΙΑΣ" ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ


Τόσο η τοξική ρύπανση της Μεσσαπίας όσο και η διακοπή της έντυπης έκδοσης της "Παρρησίας", προβλημάτισαν τα παιδιά του... Λυκείου Δασουπόλεως της Λευκωσίας Κύπρου! 
Σχετικό άρθρο-αφιέρωμα, το οποίο συνέταξε η μαθήτρια Άννα Φρίξου, δημοσιεύεται στο νέο φύλλο της βραβευμένης εφημερίδας τους "Δασουπολίτης".

Ευχαριστούμε θερμά τα παιδιά της Κύπρου για τη συγκινητική συμπαράσταση!

Δημοσίευμα της "Ευβοϊκής Γνώμης" (Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013).


Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο:

Η Δασούπολη ενώνει τη φωνή της με τα Ψαχνά και την "Παρρησία"

Μια ιστορία καταστροφής του περιβάλλοντος που παρασύρει μαζί της και συνειδήσεις

«Η έκδοση του περιοδικού μας διακόπτεται λόγω τοξικής ρύπανσης της περιοχής, κυριολεκτικά και μεταφορικά...». Αυτά ήταν τα λόγια του μαθητή Στέλιου Πουρνή, που εκπροσώπησε το περιοδικό «Παρρησία» του Γυμνασίου Ψαχνών (του Δήμου Διρφύων-Μεσσαπίων της Εύβοιας) στην τελετή βράβευσης μαθητικών εντύπων της εφημερίδας «Τα Νέα» τον περασμένο Μάιο. Λόγια βαμμένα με τόσο παράπονο δεν θα μπορούσαν να μας αφήσουν ασυγκίνητους. Ήρθα λοιπόν σε επαφή με τον συντονιστή καθηγητή του περιοδικού, κ. Δημήτρη Μπαρσάκη, και ξετυλίξαμε μαζί το κουβάρι του δικού τους Γολγοθά. 

Η εφιαλτική πραγματικότητα
Η τεραστίων διαστάσεων οικολογική καταστροφή στην Κεντρική Εύβοια, γίνεται για πρώτη φορά αισθητή το 2009. Η υγεία των κατοίκων δεν κινδυνεύει μόνο από την έκθεσή τους σε τοξικά απόβλητα που έχουν στοιβαχτεί στην περιοχή της Μεσσαπίας, αλλά και από το επιστημονικά αποδεδειγμένα ακατάλληλο νερό του δικτύου ύδρευσης. Στο νερό, μετα από αναλύσεις που διεξήγαγε  το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ανιχνεύτηκε εξασθενές χρώμιο σε ποσότητες που ξεπερνούν τα 60 μg/L (με όριο ασφαλείας κατά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το 0), καθώς και συγκεντρώσεις νικελίου που ξεπερνούν τα 30 μg/L (με όριο ασφαλείας τα 20 μg/L).  Δεν πρόκειται για απλό παιχνιδάκι με νούμερα! Η εισπνοή ή κατάποση του εξασθενούς χρωμίου είναι άμεσα συνδεδεμένη με στομαχικές διαταραχές, παθήσεις νεφρών και ήπατος καθώς και με εμφάνιση καρκίνου.

Η ένοχη σιωπή
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, υπεύθυνες για τη ρύπανση θεωρούνται οι μεγάλες χοιροτροφικές και πτηνοτροφικές μονάδες που είναι εγκατεστημένες στην περιοχή, οι βιομηχανίες και βιοτεχνίες που επεξεργάζονται μεταλλουργικά παράγωγα, αλλά και η ανεξέλεγκτη εξορυκτική δραστηριότητα γνωστής εταιρείας η οποία με τη λειτουργία της, από το 1969, έχει δημιουργήσει κρατήρες πολύ μεγάλου βάθους και χωρίς να λαμβάνει μέριμνα για την απομάκρυνση των αδρανών υλικών, προκαλεί το φαινόμενο της όξινης απορροής, ρυπαίνοντας με βαρέα μέταλλα τον υδροφόρο ορίζοντα. Επίσης, οι γνωστές εταιρείες αλουμινίου που βρίσκονται στην περιοχή, παράγουν μεγάλες ποσότητες τοξικών αποβλήτων από την επεξεργασία αλουμινίου. Επειδή δεν έχουν πιστοποιητικά που να αποδεικνύουν τη νόμιμη διαχείριση (αδρανοποίηση) των τοξικών αποβλήτων τους, η Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Νομαρχίας εισηγήθηκε την επιβολή προστίμου 3.200 ευρώ στην εταιρεία Μελιγγώνη, αλλά ο Αντινομάρχης Εύβοιας, θεωρώντας το πρόστιμο υπερβολικό, το κατέβασε στα 1.500 ευρώ!

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις 10 Ιουνίου 2009 όλες οι αρμόδιες Υπηρεσίες και οι πολιτικοί προϊστάμενοι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν στα χέρια τους τα αποτελέσματα των αναλύσεων. Όμως, αμφισβητούν τα αποτελέσματα της έρευνας και εξαπολύουν επίθεση  εναντίον του Περιβαλλοντικού Συλλόγου «Γαία», ο οποίος ανέδειξε το πρόβλημα. Ο Σύλλογος «Γαία» καταγγέλλει την απαράδεκτη και ανέντιμη στάση τους, ζητώντας απόδοση ευθυνών.

Ένα μήνα αργότερα η Δημοτική Αρχή των Μεσσαπίων θεωρεί ότι λύνει το πρόβλημα κλείνοντας τις τρεις γεωτρήσεις με τα μεγαλύτερα μεγέθη χρωμίου και νικελίου, ανοίγοντας μερικές καινούριες λίγο παραπέρα με προσπάθεια αλλοίωσης της σύστασης του νερού σε βαρέα μέταλλα.

Η πρώτη αντίδραση
Οι κάτοικοι στις 20 Ιουλίου πραγματοποιούν στην κεντρική πλατεία των Ψαχνών την πρώτη λαϊκή συγκέντρωση, την οποία ακολουθούν κι άλλες, με απώτερο σκοπό την άσκηση πίεσης προς τους αρμοδίους. Τα αιτήματά τους απλά και ανθρώπινα: εξασφάλιση κατάλληλου νερού, απομάκρυνση των τοξικών αποβλήτων, απόδοση δικαιοσύνης.

Στις 20 Αυγούστου 2009, ο Δήμος Μεσσαπίων αναρτά στην τζαμαρία της κεντρικής εισόδου του Δημαρχείου μία παλιά εγκύκλιο της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας, με διαβάθμιση «Εξαιρετικά Επείγον», με σκοπό την «έγκυρη» και «έγκαιρη» ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τη μη επικινδυνότητα του χρωμίου στο νερό, εάν το ολικό χρώμιο δεν ξεπερνάει τα 50 μg/L, ανεξάρτητα από τα ποσά του ένοχου εξασθενούς χρωμίου που περιέχονται σε αυτό. 

Οι πολίτες βρίσκονται σε αδιέξοδο αφού δεν έχουν όλοι την οικονομική ευχέρεια να αγοράζουν καθημερινά εμφιαλωμένο νερό. Ο Σύλλογος «Γαία», σε συνεργασία με άλλους περιβαλλοντικούς συλλόγους, συνεχίζει να ασκεί πιέσεις, διεκδικώντας τα αυτονόητα και απαιτώντας να μπει λουκέτο στις επιχειρήσεις που δεν τηρούν τους περιβαλλοντικούς όρους.

Τον Οκτώβριο του 2009, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Εύβοιας, έστω και αργοπορημένα αποφασίζει την επιβολή κυρώσεων. Στις 10 Φεβρουαρίου 2010, εκδικάζεται η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που έχουν υποβάλει σύλλογοι και φορείς του Δήμου Μεσσαπίων εναντίον του τότε Δημάρχου. Ο Αντιδήμαρχος, ως μάρτυρας υπεράσπισης, υποστηρίζει ότι όλα είναι ψέματα, το νερό είναι καθαρό και το κλείσιμο των τριών γεωτρήσεων έγινε για καθαρά προληπτικούς και ψυχολογικούς λόγους. Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, ο όγκος των τοξικών αποβλήτων αυξάνεται συνεχώς, αφού γίνονται ανεμπόδιστα και απροκάλυπτα νέες απορρίψεις στην περιοχή.

Όταν όμως στις 12 Ιουλίου 2010, μπροστά στην είσοδο του Δημαρχείου Μεσσαπίων πραγματοποιείται συγκέντρωση διαμαρτυρίας των δημοτών, ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι της συμπολίτευσης βρίσκονται ανάμεσα στους συγκεντρωμένους και μοιράζουν μια ανακοίνωση, με την οποία αναγνωρίζεται το πρόβλημα της τοξικής ρύπανσης και της επικινδυνότητας του νερού του δικτύου ύδρευσης εκ μέρους της Δημοτικής αρχής, η οποία απαιτεί πλέον από την τότε αρμόδια Υπουργό να λάβει κατεπειγόντως μέτρα.

Ακολούθως, την Τρίτη 20 Ιουλίου 2010, πραγματοποιείται σύσκεψη στο Υπουργείο Υγείας με θέμα τη θεσμική ρύθμιση της διάκρισης του εξασθενούς χρωμίου από το ολικό, καθώς και την αντιμετώπιση του προβλήματος υδροδότησης της περιοχής (επιτέλους και ένα βήμα προόδου). Παράλληλα, εγκρίνεται από την Περιφέρεια το έργο αποκομιδής των τοξικών αποβλήτων, το κόστος του οποίου ανέρχεται στις 700.000 ευρώ, ενώ ξεκινά και μελέτη για την παροχή πόσιμου νερού στη Μεσσαπία.

Δυστυχώς,  η χαρά και η αισιοδοξία διαρκούν πολύ λίγο, αφού η νέα Γ.Γ. της Περιφέρειας Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας και Εύβοιας, αναστέλλει επ' αόριστον την απόφαση συλλογής και απομάκρυνσης των τοξικών αποβλήτων από την περιοχή, χωρίς μάλιστα την απαιτούμενη εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής. Ο δε νέος Δήμαρχος Διρφύων-Μεσσαπίων,  δεν αντέδρασε για το καλό του τόπου και των δημοτών.

Σήμερα η τοξική ρύπανση συνεχίζεται χωρίς να έχει ληφθεί κανένα απολύτως μέτρο από την πολιτεία. Έχουν επιβληθεί κάποια ανάξια λόγου πρόστιμα, αλλά ουσιαστικά δεν έχει τιμωρηθεί κανείς. Και ο αγώνας συνεχίζεται...

Το περιοδικό και η ιστορία του
Το πρώτο τεύχος του μαθητικού περιοδικού «Παρρησία» εκδόθηκε το 1999 από τους μαθητές του Γυμνασίου Ψαχνών. Από τότε ακολουθεί μια ανοδική πορεία με πολλές βραβεύσεις. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μαθητές, με τα καυστικά κείμενά τους, είχαν συμβάλει καταλυτικά στην επίλυση του παλαιότερου προβλήματος υδροδότησης των Ψαχνών, το 2000.

Οι συντελεστές μέχρι πρόσφατα εξέδιδαν το περιοδικό παρά τη μηδαμινή οικονομική βοήθεια από τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης, που ανερχόταν στο ποσό των τριανταπέντε  ευρώ το χρόνο. Με τις παρούσες όμως συνθήκες, δεν γίνεται να συνεχίσουν.

«Όλα αυτά τα χρόνια έχω προσωπικά εισπράξει πολλές πίκρες κι εκτός αυτού, θεωρώ ότι δεν μπορεί να παραμένει υγιές το περιοδικό υπό τις παρούσες συνθήκες... έτσι όπως ένα φυτό, ένα λουλούδι που θέλει ήλιο, καθαρό αέρα και νερό για να ευδοκιμήσει», αναφέρει ο κ. Μπαρσάκης, υπεύθυνος της έκδοσης του περιοδικού. Η διακοπή της έκδοσης δεν είναι γι΄ αυτούς μια λύση φυγής, αλλά ένας τρόπος διαμαρτυρίας προς την περιβαλλοντική και ηθική ρύπανση της περιοχής τους.

Το άλλο μάθημα
Είμαι μέλος της συντακτικής του Δασουπολίτη εδώ και τρία χρόνια και ξέρω πόσο σημαντικό είναι να γράφεις ελεύθερα την άποψή σου. Γι΄ αυτό λοιπόν, θα ήθελα να εκφράσω τόσο στους μαθητές όσο και στο συντονιστή καθηγητή τους, που παρά τα αλλεπάλληλα κτυπήματα κατάφερε να κρατηθεί, τη συμπαράστασή μου και τα συγχαρητήριά μου αφενός για την ανωτερότητα που έδειξαν, αφετέρου για το πολύ ποιοτικό περιοδικό που εξέδιδαν μέχρι πρόσφατα. Μπράβο στα παιδιά που έμαθαν να χρησιμοποιούν τη φωνή τους και να αγωνίζονται με την πένα τους. Αυτό είναι ίσως ό,τι πολυτιμότερο έχει να μας διδάξει το σχολείο!

-Εύγε λοιπόν και εύχομαι ο αγώνας που δίνετε να δικαιωθεί σύντομα και πάλι.

Άννα Φρίξου (Γ3 Λυκείου Δασουπόλεως Λευκωσίας)